بلاروس کشوری در اروپای
شرقیست که در جریان فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ استقلال یافت. الکساندر لوکاشنکو
در انتخابات سال ۱۹۹۴ با ۴۵٪ آراء به ریاست جمهوری این کشور رسید و در انتخابات ۲۰۰۱ با ۷۶٪، در ۲۰۰۶ با ۸۳٪ و در ۲۰۱۰ با ۸۰٪ آراء مجدداً انتخاب شد. او به ضدیت با غرب و امریکا و نزدیکی به روسیه مشهور
است، تا آنجا که تنها شخصیت سیاسی بلاروس محسوب میشود که به استقلال این کشور از
شوروی رأی مخالف داده بود. او همواره به نقض قوانین بینالمللی و نقض حقوق بشر
متهم شده است. در دورهٔ او سوء مدیریت و نیز تحریمهای اقتصادی اعمال شده از سال
۲۰۰۶ لطمههای جدی به اقتصاد این کشور زده است. تورم بلاروس یکی از بالاترینها در
جهان است.
لباسشخصیها جوان معترض را با خود میبرند.
لوکاشنکو را آخرین دیکتاتور
اروپا خواندهاند. سیاست داخلی او درست مانند زمامداران پیشین شورویست. مخالفانش
او را به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ متهم میکنند. پس از
هر دو این انتخابات معترضان به خیابانها ریختند و اعتراض خود را به نتایج اعلام
کردند. پاسخ حکومت قاطع بود: صدها تظاهر کننده بازداشت و به زندان محکوم شدند،
نامزدهای معترض توسط افراد ناشناس ضرب و شتم شدند، به اقدام علیه امنیت ملی متهم
شدند و زندانی شده یا در حصر خانگی قرار گرفتند.
الکساندر میلینکویچ نامزد معترض انتخابات ۲۰۰۶ فردای روز انتخابات در میان مردم
لوکاشنکو از تبار رییسجمهورهاییست
که ابایی از تناقضگویی ندارند. او ممکن است امروز حرفی بزند، فردا عکس این حرف را
با همان جدیت و قاطعیت در حضور رسانهها اعلام کند و روز دیگر با اعتماد به نفس
کامل خلاف هر دو عمل کند. او لزومی نمیبیند حرفهایش با اصول علمی یا واقعیات
تاریخی مطابقت داشته باشند: من چنین میگویم، پس چنین است. فرض
او این است شنونده هیچ کانال ارتباطی یا فکر و ذهنیتی از خود ندارد و فقط منتظر
است حرف از دهان لوکاشنکو بیرون بیاید تا او باور کند. او از آن رییسجمهورهاییست که
بیشرمیاش بیش از آنکه باعث نفرت یا عصبیت شود، موجب شگفتیست. لوکاشنکو موجود کمنظیریست،
اگرچه بینظیر نیست.
تجمع معترضان در میدان کالینفسکی
مستند میدان کالینفسکی
محصول ۲۰۰۷ به وقایع پس از انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۰۶ بلاروس میپردازد: از
اعتراضات خیابانی و سرکوب آن گرفته تا تبعید مخالفان و ناپدید شدن آنها.
*با تشکر از «آندری دابراولسکی» بخاطر کمکهایش در تکمیل و بروزرسانی اطلاعات اضافه شده در پایان فیلم
توضیح: تاکنون در این وبلاگ بنا بر معرفی مستندهایی دربارهٔ استبداد و مستبدان بود. برای تماشا دادن مستندی دربارهٔ ویکیلیکس چند دلیل میشود جور کرد. اول، شاید اینکه عمدهٔ کشورهای دچار استبداد در جبههٔ مخالف امریکا یا “غرب” هستند، باعث ایجاد یا تقویت این تصور در مخالب شود که راه نجات از استبداد، تسلیم و راه دادن فکری، فرهنگی، اعتقادی و نظامی به غرب است. چنین مستندهایی به ما یادآوری میکنند که از آن طرف هم آش دهانسوزی برایمان نپختهاند (جهت اطمینان خاطر اینجا و اینجا را هم ببینید). دشمن دشمن ما الزاماً دوست ما نیست. دوم، به هم پیوستگی پدیدههای جهان امروز است. در عرصهٔ جهانی مشکل بتوان موضوعی را مستقل از موضوعات دیگر بررسی کرد و به شناختی کامل از آن دست یافت. جنگ اول و دوم جهانی، جهان دوقطبی و جنگ سرد، بنبست کمونیسم و فروپاشی شوروی، مسألهٔ فلسطین، ۱۱ سپتامبر و دو جنگ متعاقب آن، گسترش روشهای مبارزهٔ بدون خشونت در جهان، اینترنت، عصر ارتباطات و ویکیلیکس، همگی از موضوعاتی هستند که شناخت نسبت به آنها برای درک شرایط امروز جهان ضروریست. سوم، فلسفهٔ وجودی ویکیلیکس است که همانا شفافیت عملکرد دولتمردان است. آسانژ میگوید: هر مدرکی که ما منتشر میکنیم، حاوی پیام دومی هست و آن اینکه “این فقط یک نمونه بود. اگر شما رفتارهای غیراخلاقی و ظالمانه مرتکب شوید، رفتار شما دیده میشود، نشان داده میشود، و شما تاوان آن را خواهید داد.” چهارم، نشان دادن راهی برای مبارزه است. تا حالا سعی داشتیم دیکتاتورها را بشناسیم. ولی خب آخرش باید چه کرد؟ جواب احتمالاً این است که باید مبارزه کرد و یکی از راههای مبارزه افشای اسناد محرمانه است. شاید همین دلایل کافی باشد.
شفافیت عملکرد برای دولتمردان، حریم خصوصی برای بقیهٔ مردم
ویکیلیکس سازمانی بینالمللیست که در سال ۲۰۰۶ تأسیس شد. بنیانگذار آن جولیان آسانژ با جلب همکاری هکرها، برنامهنویسان، ریاضیدانان، فعالان اجتماعی و روزنامهنگارانی از سراسر جهان، بنیادی بنا نهاد که هدفش افشای اسناد محرمانهٔ مربوط به دولتها بود. این سازمان با پذیرش اسناد از هر فردی و بدون پرسش از هویت ارسال کننده، آن را بررسی و منتشر میکند. نخستین افشاگریهای ویکیلیکس مربوط میشدند به سومالی (دستور قتل)، کنیا (سوء استفادهٔ مالی)، امریکا (گزارش رفتار با زندانیان گوانتانامو)، فرقهٔ ساینتولوژی (مجموعه اسرار این فرقه)، سارا پالین (استفاده از ایمیل شخصی برای مقاصد دولتی)، انگلستان (لیست اعضای جناح راست حزب ملی بریتانیا)، پرو (مکالمات ضبط شدهٔ دولتمردان دخیل در رسوایی نفتی ۲۰۰۸ پرو)، ایران (حادثه در تأسیسات نطنز در نتیجهٔ ویروس استاکس نت)، ایسلند (اختلاس و مخفیکاری منجر به ورشکستگی در بانک)، ساحل عاج (رهاسازی مواد سمی در آبهای ساحلی)، ۱۱ سپتامبر (انتشار ۵۷۰ هزار اس.ام.اس ارسال شده در روز حادثه) و استرالیا و دانمارک و تایلند (لیست سایتهای فیلتر شده بطور غیر قانونی در این کشورها). پس از این و در فوریهٔ ۲۰۱۰ بود که افشای بزرگ اسناد دیپلماتیک امریکا آغاز شد. این اسناد مجموعاً شامل ۲۵۱ هزار مورد از گزارشهای دیپلماتها و سفرای امریکا از ۲۷۴ نقطه در سراسر جهان طی سالهای ۱۹۶۶ تا ۲۰۱۰ بود که بزرگترین افشای اطلاعات طبقهبندی شده در طول تاریخ محسوب میشود. آسانژ به توافقی با رسانههای امریکا و اروپا برای انتشار همزمان بخشی از این اسناد دست یافت. رسانهها عبارت بودند از ال پائیس (اسپانیا)، لوموند (فرانسه)، اشپیگل (آلمان)، گاردین (انگلستان) و نیویورک تایمز (امریکا). در سپتامبر ۲۰۱۱، به دنبال مواردی از ممانعتها و دخالتها، ویکیلیکس تمامی ۲۵۱ هزار سند را بطور یکجا منتشر کرد. بمب خبری بزرگی که دنیا را لرزاند و نام ویکیلیکس را سر زبانها انداخت. بردلی منینگ سرباز تحلیلگر اطلاعاتی امریکا در عراق کسیست که متهم به ارسال این اسناد به ویکیلیکس است. ادریان لامو، دوست بردلی، شخصیت بد این ماجراست که این اقدام احتمالی منینگ را به مقامات امریکایی اطلاع داده است. ویکیلیکس اعلام میکند که از هویت ارسال کنندهٔ این اسناد مطلع نیست، چرا که “بهترین راه برای حفظ یک راز، ندانستن آن است.” کسی که حیف است اینجا از او یاد نشود، حامی فعلی منینگ و الگوی او دانیل السبرگ است. او کسیست که در ۱۹۷۱، زمانی که تحلیلگر نظامی امریکا در ویتنام بود با گرفتن فتوکپی از۷ هزار صفحه ازاسناد فوق سری پنتاگون و ارسال آن به نیویورک تایمز، نقش عمدهای در آگاهسازی مردم از حقایق جنگ و پایان دادن به آن داشت. این همان راهیست که ویکیلیکسیها میروند: آگاه کردم عامهٔ مردم از پشت پردهٔ دولتها، سلب امنیت از دولتمردان و جلوگیری از مخفیکاریهای آنها. اکنون بردلی منینگ در زندان و در انتظار محاکمه است. جولیان آسانژ که به اتهام تجاوز در معرض استرداد از انگلستان به سوئد قرار دارد، به سفارت اکوادور پناهنده شده و چندین ماه است که از این محل خارج نشده است. سایت ویکیلیکس با انواع محدودیتها و مزاحمتهای فنی، قانونی و مالی مواجه است، اما همچنان به کار خود ادامه میدهد. تاکنون چندیدن مستند در مورد ویکیلیکس ساخته شده که از آن میان مستند ویکیشورشیها مستندی پایهایست که با شروع از آغاز ماجرا، تصویر نسبتاً جامعی از این سازمان بدست میدهد.
قطعات برش خوردهٔ این فیلم (نسخهٔ ۳۹۹ مگابایتی با فرمت rar) با حجمهای مختلف از سایتهای مختلف قابل دانلود است که با توجه به سرعت اینترنت خود و مسایل دیگر میتوانید یکی را انتخاب کرده و دانلود کنید. علاوه بر این امکان دانلود موازی نیز وجود دارد. به این مفهوم که قسمتهای مختلف را از سایتهای مختلف دانلود کرده و پس از کامل شدن ۸ قطعه را سر هم کنید.
قطعات ۵۰ مگابایتی در 4shared
قطعات ۱۵۰مگابایتی (مجموع ۳ قطعهٔ ۵۰ مگابایتی) در Mediafire